Obecny kryzys fiskalny to dla banków olbrzymi test odpowiedzialności za bezpieczeństwo i stabilność globalnego systemu finansowego. Koniec końców chodzi o pieniądze deponentów. A od początku chodzi o zaufanie – pisze główny ekonomista portalu Bankier.pl, Bogusław Półtorak.

Banki w teorii określane są mianem instytucji zaufania publicznego. Ale to nie oznacza, że każdy bank z definicji jest taką instytucją. To raczej forma dużej odpowiedzialności za biznes i jednocześnie rola społeczno-gospodarcza. Historia globalnych instytucji finansowych pokazuje, że te role są często ze sobą sprzeczne, wręcz konkurencyjne.

Nierównowaga pomiędzy oczekiwaniami akcjonariuszy, zarządów i wreszcie klientów - społeczeństwa - powoduje, że konieczna staje się pewna doza regulacji. Regulacje jednak nie wystarczą, jeśli nie są one efektem tworzenia efektywnych instytucji rynkowych. Erozja systemu finansowego w trakcie eskalacji kryzysu finansowego w latach 2006-08 pokazała, jak irracjonalne stały się przesłanki decyzji bankowców. Brak odpowiedzialności za swoje decyzje, wadliwe systemy motywacyjne, brak nadzoru właścicielskiego - lista jest długa.

Więcej informacji w analizie przygotowanej przez głównego ekonomistę portalu Bankier.pl, Bogusława Półtoraka: http://www.bankier.pl/wiadomosc/Banki-jako-instytucje-zaufania-czas-wrocic-do-korzeni-2427552.html


^{Redakcja Serwisów Bankier.pl należąca do Grupa Allegro Sp. z o.o. zezwala na powielanie i rozpowszechnianie powyższego fragmentu utworu w całości, w dowolnych mediach na wszystkich polach eksploatacji. Pełna wersja utworu, dostępna na stronie  http://www.bankier.pl/wiadomosc/Banki-jako-instytucje-zaufania-czas-wrocic-do-korzeni-2427552.html,może być bezpłatnie powielana i rozpowszechniana w całości lub w części wyłącznie w prasie drukowanej, w tytułach zarejestrowanych i kontrolowanych w Związku Kontroli Dystrybucji Prasy, pod warunkiem spełnienia wymogów wynikających z ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 1994r. Nr. 24 poz. 83 z późn. zm.), w szczególności pod warunkiem podania autora i źródła  pochodzenia utworu.}